อันธพาลฮุนเซน กำลังดิ้นก่อนจะสิ้นอำนาจ! (บทบรรณาธิการ)โดยคนไทยกู้แผ่นดินณ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2011 เวลา 5:55 น.
เกมการเมืองระหว่างประเทศ คือเกมที่เดิมพันกันด้วยผลประโยชน์สูงสุดแห่งชาติ (National Interest) ดังนั้นแต่ละประเทศจึงมักจะไม่ยอมสูญเสียผลประโยชน์ของตนให้กับคู่กรณีโดยง่ายดายเป็นอันขาด ยกเว้นเพียงกรณีเดียวที่รัฐหรือประเทศจะยอมสละผลประโยชน์ของตนก็เพียงเพื่อแลกหรือเพื่อรักษาเอกราชของชาติตนไว้
กรณีความขัดแย้งที่ทางการกัมพูชาพยายามจะจุดประเด็นให้กลายเป็นไฟแห่งสงครามกับรัฐไทยในขณะนี้นั้น หากดูเผิน ๆ ในเชิงการเมืองระหว่างประเทศแล้ว ก็อาจจะมองได้ว่ากัมพูชาก็พยายามจะรักษาผลประโยชน์ของรัฐตนไว้อย่างเหนียวแน่น โดยพยายามต่อสู้ทุกวิถีทาง
แต่เมื่อพิจารณาให้ลึกซึ้งโดยเฉพาะเมื่อมองในสายตาของคนไทย และประชาคมโลกกลุ่มที่รักความสงบแล้ว ก็อาจจะเข้าใจได้โดยไม่ยากว่า กัมพูชาโดยเฉพาะฮุนเซน ผู้นำเผด็จการที่ยึดกุมอำนาจรัฐเกือบจะเบ็ดเสร็จเด็ดขาดมายาวนานเกือบ 3 ทศวรรษ คืออันธพาลในวงการระหว่างประเทศ ที่ต้องการก่อให้เกิดความไม่สงบในภูมิภาคอาเซียน เพราะหวังจะให้ตนเองได้สามารถสืบทอดอำนาจรัฐและกอบโกยผลประโยชน์เข้าพกเข้าห่อของตนได้ต่อไป
หากถามว่า ทำไมฮุนเซนต้องแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวเป็นอันธพาลเช่นนี้ ก็สามารถตอบได้โดยสรุปว่า เพราะฮุนเซนกำลังเสพติดอำนาจและไม่ต้องการสูญเสียอำนาจ ดังนั้นจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อยื้ออำนาจไว้ โดยไม่ใส่ใจแม้แต่น้อยว่าพฤติกรรมที่แสดงออกนั้น จะทำให้เพื่อนร่วมชาติของตนและประเทศเพื่อนบ้านได้รับความเดือดร้อนมากมากสักเพียงใด
มีความจริงที่คนส่วนใหญ่ต่างรับรู้กันดีคือ คนเขมรทุกคนมิได้รักใคร่และเคารพฮุนเซน ขณะเดียวกันกลับมีคนจำนวนไม่น้อยพยายามจะโค้นล้มราชวงศ์ฮุนให้สิ้นไป สาเหตุที่ต้องการ โค้นล้มราชวงศ์ฮุนก็เพราะ ประชาชนไม่พอใจในความกักขฬะหยาบคาย และความละโมบโลภมากของผู้นำเผด็จการรายนี้
ตลอดระยะเวลาเกือบ 30 ปีที่ฮุนเซนยึดครองอำนาจไว้ ชาวเขมรและประชาคมโลกล้วนตระหนักดีว่า ฮุนเซนคือผู้สร้างสรรค์หรือผู้ทำลายล้าง ความจริงที่ทุกคนตระหนักคือ ฮุนเซนมาจากกลุ่มคนที่ไร้ฐานันดร เขามิได้มาจากกลุ่มพระราชวงศ์หรือกลุ่มขุนนางชั้นสูงของเขมร มิหนำซ้ำยังไร้ทรัพย์สมบัติด้วย
แต่ทุกวันนี้ เหตุใดฮุนเซนจึงมีทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล มหาศาลชนิดที่ว่าเขาคือผู้ร่ำรวยที่สุดคนหนึ่งในกัมพูชาประเทศด้อยพัฒนาสุด ๆ ประเทศหนึ่งในโลกยุคปัจจุบัน ในมุมกลับกัน คนเขมรเกือบทั้งประเทศกลับต้องเผชิญกับความอดอยากยากจน ต้องหลบหนีออกนอกประเทศเพื่อไปเอาชีวิตรอดในแผ่นดินอื่น สิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นชัดว่า ฮุนเซนใช้อำนาจปกครองประเทศอย่างไร หากปกครองอย่างนักปราชญ์แล้ว เหตุใดประเทศจึงทรุดโทรม เหตุใดชาวเขมรจำนวนมากต้องทิ้งแผ่นดินแม่ของตน
ฮุนเซนรู้ดีว่าตนไม่สามารถปฏิเสธความจริงของกระแสโลกในประเด็นที่ว่า ไม่เคยมีผู้นำเผด็จการรายใดสามารถครองอำนาจรัฐได้ชั่วฟ้าดินสลาย ยิ่งเมื่อเกิดปรากฏการณ์โค่นมูบารัคแห่งอิยิปต์ลงอย่างเป็นรูปธรรม และโดมิโนเกมนี้กำลังแพร่ไปจัดการกับผู้นำเผด็จการทั่วโลก ภาพเช่นนี้ยิ่งทำให้ฮุนเซนเกิดอาการสติแตก แล้วก็ยิ่งจะต้องใช้เร่งความรุนแรงทางการทหารกับไทยในอนาคตอันใกล้ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจทางการเมืองในหมู่ชาวเขมรที่ตามเกมไม่ทัน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น